Ik word Klein genoemd en dit is mijn pagina.

ik ben nieuwsgierig

Ik ben een poesje maar mijn baasjes werden helemaal gek van me toen ik volwassen werd. Zelfs toen was ik nog erg klein en ik werd steeds magerder doordat ik om de week krols werd. Aan mijn broer die ook bij mij woont had ik niets, hij was al eens een dag naar de dierenkliniek geweest en wist daarna niets met me aan te vangen. Ik weet nog goed dat hij terug kwam, hij had een erg vreemde geur en ik herkende hem niet. Hij stond erg wankel op zijn poten, leek wel dronken, toen hij op me af kwam haalde ik uit over zijn neus die gelijk bloedde. Pas twee dagen later had hij weer zijn eigen geur en herkende ik hem weer. In zo'n week als ik krols was riep ik de hele buurt bij elkaar en legde overal sporen zodat een kater me zou kunnen vinden. Mijn baasjes vonden die plasjes op tafels en vensterbanken maar niks. Ze hadden ook het idee dat ik wel erg mager werd en hebben toen besloten me te laten helpen, zoals ze dat zo mooi noemen.

Ik ben speels.

Nou moet ik alweer op de foto.

Mijn ogen hebben niet de normale groene kleur, ze zijn een combinatie van bruin en blauw. Als kitten waren de ogen helemaal blauw, maar dat had Joris ook. Zijn ogen werden bruin geel, mijn kleur is veel mooier. Vooral mijn baas is er helemaal weg van en kan het niet laten een foto te maken als ik in de zon zit, dan komt de kleur zo mooi uit zegt hij.

Mijn ogen, een combinatie van bruin en blauw.

Jong had ik geheel blauwe ogen.

Er lag een papieren zak in de serre en als ik dat zie moet ik er altijd even in kruipen. De bazin pakte een keer de zak op en wandelde door de serre met mij in de slingerende zak. Dat is best aangenaam, het geeft een speciaal gevoel in je buikje. Toen ze zag dat ik dit wel leuk vond nam ze me er ook mee naar buiten en zo werd ik de tuin rondgedragen. Eigenlijk heel comfortabel, want ik kan staan en mijn staart en kop hangen over de rand zodat ik mijn evenwicht kan bewaren en goed kan kijken. Als de was buiten wordt gehangen mag ik soms mee en hang dan in mijn zak aan een boomtak en kan dan rustig genieten van alles wat er in de tuin beweegt. Later viel me op dat het mogelijk is je af te zetten in de zak en zonder dat de baas nog kan ingrijpen loop ik dan hard weg. Sindsdien loopt hij altijd weer met me op de arm. Als het mooi weer is gaat hij wel op een bankje zitten en ik lig dan rustig op schoot iets wat ik in huis pertinent weiger. Dit is leuk en gaat goed totdat er een libel of een vlinder langs vliegt, dat kan ik niet weerstaan en daar moet ik achteraan.

Ik in de zak.

Heel af en toe ontsnap ik naar buiten en dan ren ik vlug de tuin in. Als ik tussen de planten kom verlies ik het overzicht en dan kunnen mijn baasjes me pakken. Zo langzamerhand word ik echter steeds handiger en het gelukt soms om een tijd zoek te blijven. Als ik naar buiten wil ga ik voor de deur staan mauwen en meestal rennen ze om met mij op de arm de tuin rond te lopen. Als ik gras zie geef ik aan dat ik er heen wil en mag ik vanaf de arm even gras eten, dit bevalt me prima en al spinnend eet ik dan een aantal sprieten.

Ik in de zak.

veilig op de vensterbank in de serre

20-06-2010
Tegen de schemering heb ik de baas gevraagd om met me naar buiten te gaan. Zoals gewoonlijk gaat hij direct mee. Hij had kunnen weten dat ik wat van plan ben, normaal ga ik nooit met hem naar buiten als het donker wordt. We zitten rustig op de bank, de baas dus en ik zit op schoot. Als hij aangeeft dat hij in huis wil gaan is dat voor mij het sein. Zonder me te bedenken neem ik een sprong, er is voor de baas geen houden aan. Hij loopt al pratend achter me aan en ik kan het niet laten nog enkele keren antwoord te geven. Maar ik houd vol en na een keer een rondje tuin is hij me kwijt. Het is zo donker geworden dat hij me niet meer ziet als ik tussen de stuiken spring. Later zie ik dat hij met een zaklantaarn op zoek is samen met de bazin, ik zit dan al lekker in de tuin van de buren.
Dan wordt het rustig, de bazen moeten morgen weer aan het werk en gaan naar bed. Ik heb alle vrijheid en loop de hele tuin van de buren door. Heel hard heb ik over het gazon gerend en over een vlak stuk met steentjes dat wel erg veel lawaai maakt, best griezelig eigenlijk.
Als ik zo een paar uur heb gespeeld en gelopen wordt het eigenlijk best wel koud en ook vochtig. Ik zou nu wel wat brokjes lusten en wat heel vervelend is, ik moet naar de bak en kan daar niet bij.
Peter is ook buiten zoals gewoonlijk, meestal wil hij naar buiten als de bazen naar bed gaan, alleen als het erg koud is slaapt hij liever binnen. Binnen probeert hij wel eens met me te spelen, ik hou daar niet van. Nu gaat hij achter me aan en als we op de steentjes bij de buren komen maak dat een lawaai, verschrikkelijk, daar word ik echt bang van. Dit vind ik niet leuk. De serre deur staat open, zodat ik naar binnen kan maar de deur naar de kamer is dicht. Ik heb een paar keer geroepen dat ik naar binnen wil. Anders springen ze voor me, nu gebeurd er niets. Uren heb ik gewacht en geroepen er komt niemand.
Om vier uur wordt de bazin gelukkig wakker en gaat kijken of ik er al ben. Nu word ik binnen gelaten, vlug naar de brokjes en daarna naar de kattenbak. Dat lucht op, weer iets in mijn maag en geen druk meer op de blaas. Ik ben zo opgelucht dat ik twee keer flink schreeuw van blijdschap en zo weet de baas ook dat ik er weer ben, hij wordt er wakker van en ik hoor ze praten.

gras eten, heerlijk

leuk joh die voetbal beestjes

Het hele avontuur valt me vies tegen. Het heeft weken geduurd voor ik het weer aandurf om mee naar buiten te gaan.
Daarna is het me nog een keer overkomen dat de deur open staat en ik toch weer naar buiten ga, heel klein eindje gelopen en vlug terug. Was de deur weer dicht. Gelukkig komt de baas er aan en ik ben naar hem toe gesprongen, al mauwend, hij pakt me gelukkig op en neemt me mee naar binnen. Dat geeft een veilig gevoel.
Na nog een week ga ik weer op de arm van de baas naar buiten. We zijn de deur nog maar net uit en ik hoor weer dat enge geluid. De buurman loopt over die steentjes. Dan verzet hij de vuilnisbak, die ook op die steentjes staat, dit maakt zoveel geluid dat alle angsten van die nacht weer boven komen, in paniek spring ik krabbend van de arm van de baas, ren naar de deur, die gelukkig snel wordt open gedaan. Ik spuit naar binnen en verstop me onder de bank in de kamer.

18-06-2011
Het is al weer een hele tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen. Wel logisch eigenlijk, het gaat hier allemaal zijn gewone gangetje. Nu is er iets dat ik even kwijt moet. Na mijn nachtelijk avontuur heb ik mijn angsten weer onder contrôle, dus vraag ik vaak om een wandeling.
Ze snappen niet altijd wat ik wil en dan kruip ik in een bootschappentas, als er één ligt. Zo ligt er al weer een hele tijd een grote papieren zak waar ik al heel wat keren ingekropen ben. Je kunt er ook mooi mee spelen, als Joris erin zit en ik spring erop, maakt dit veel lawaai en Joris rent dan geschrokken weg. De bazin is al aan de wandel geweest met mij in deze zak. Ik moest op mijn achterpoten staan om iets te zien. Nu heeft ze aan één kant een gat geknipt en met plakband versterkt. Als ik nu in de zak ga staan past mijn kop precies door het gat en kan ik er niet uit springen. Dit werkt goed, wij beide tevreden mijn bazin en ik.

Ik in mijn nieuwe zak.

Ik bij de krabpaal,
rechts van mij een hoek van de bank.

06-12-2011
Het wordt tijd om even bij te praten. Bij ons in de kamer staan een bank en twee stoelen die de baas en bazin vorig jaar hebben gekocht. Als ze het hebben over de aanschaf ben ik in de kamer, ze denken zeker dat ik lig te slapen. De bazin wil een leren bank. De baas vindt het zonde een dure bank te kopen met zoveel katten in huis. Een goedkope van een groot woonwarenhuis die dan eventueel snel weer kan worden vervangen lijkt hem beter. Dus staat er een bankstel met stofbekleding waar je prachtig je nagels in kan zetten. Peter en ik vinden het heerlijk om onze nagels te slijpen aan de poten van tafels en stoelen en aan deze nieuwe bank. Joris doet dit niet, hij is nogal onhandig en komt altijd met een nagel vast te zitten, hij gebruikt de deurmat, waar hij makkelijker van los komt. De bazin heeft twee sets bekleding voor het bankstel gekocht en de baas heeft laatst de kussens al eens omgedraaid. Nu vinden ze het toch vervelend dat het aan alle kanten krabsporen vertoont. Ze hebben een oplossing gevonden, een wanstaltige, kitscherige krabpaal, een aanbieding van een doe het zelf zaak. Het ding heeft een paal met hoogzit en een tunneltje. Om je nagels aan te slijpen is het ding niet aantrekkelijk. Aan het zitje, waar we nog nooit gebruik van hebben gemaakt, zit een bal aan een touwtje, ook onbruikbaar.

ik met mijn muis

Onder het tunneltje zit een kunstmuis aan een elastiekje. Dat wil zeggen, de eerste dagen. Die muis is namelijk wél aantrekkelijk en ik heb hem dan ook binnen twee dagen los. Je kunt er prachtig mee voetballen, de hele kamer door. Ik doe dan net of ik wegloop als hij weer eens ergens is blijven liggen. Dan, plotseling duik ik er weer bovenop. Hij springt dan een of andere kant op en ik er achteraan. Zo vliegen we de hele kamer door.

ik met mijn muis

Ik vind het zo leuk dat ik hard ga schreeuwen als ik er een poosje mee heb gespeeld. Tenslotte neem ik de muis in de bek en al schreeuwend loop ik naar het matje in de badkamer. De baas lacht er altijd om als ik met de muis in mijn bek schreeuw, ik weet eigenlijk niet waarom. Op het badkamer matje leg ik de muis neer, schreeuw nog een paar maal dat hij er ligt en ga dan na een tijdje weg. Later haalt de baas hem er weer vanaf en legt hem op de krabpaal, vind ik minder geschikt, maar als hij dat nu beslist wil, ik kan hem daar ook wel vinden.

tijd om de muis weg te brengen

muis op het matje

Dat tunneltje is trouwens ook best leuk. Joris en ik spelen vaak met een touwtje. De baas loopt met een stukje touw door de kamer. Joris en ik verstoppen ons achter een stoel of bankje, als het touwtje dan langskomt springen we tevoorschijn, zetten een poot op het touwtje en proberen hem in de bek te nemen. Ik ga dan achter het tunneltje zitten, zo gauw de baas weer langskomt duik ik onder de tunnel door op het touwtje. Vaak gaat de baas dan verder met mij spelen door het touwtje op de tunnel te gooien waar ik dan heel fanatiek mijn klauwen in zet en naar bijt. Joris probeert dat ook wel eens, maar hij is net te groot en kan er moeilijk onder door.

26-03-2012
Afgelopen dagen is het erg zonnig 's middags wordt de deur naar de serre opengezet, het wordt daar dan heerlijk warm. De potten met planten die niet buiten kunnen overwinteren staan nog in de serre, in één van die potten kan ik precies liggen. De pot is niet meer zo leeg als hij was, wat groene steeltjes komen op, maar het is geen gras, ik eet het dus niet. Als ik erop ga liggen heb ik er weinig last van. Kom ik vandaag weer in de serre, heeft de bazin allemaal takjes in de pot gezet, zo kan ik niet liggen. Van de andere potten is de maat anders, daar kan ik alleen in zitten en dat is niet leuk.

Ik in de bloempot.

11-09-2012

Als echte kat slaap ik een groot deel van de dag. Ik heb zo mijn eigen plaatsen waar ik graag lig en dat is tegenwoordig vooral een stoel in de kamer, waar de bazin een kussen in heeft gemaakt die je een klein beetje kunt vervormen. Een hele tijd heb ik er bovenop gelegen, als je even wat heen en weer beweegt ontstaat er een kuil waar je heerlijk in kunt liggen. Voordeel is ook dat je de hele kamer kan overzien.
Nog lekkerder heb ik ontdekt ligt het als je de kuil maakt op de zitting tegen de rug aan. Deze kuil wordt veel dieper en dan kan ik toch slapen. Ik heb al heel vaak gehoord dat de baas tegen de bazin zegt dat ik snurk, daar geloof ik niets van, ik heb het nog nooit gehoord. Als de zon op de serre schijnt kun je ook heerlijk op het matje op de tafel liggen. Meestal doe ik dan de voorpoten gestrekt vooruit en de baas noemt dit mijn sfinx houding.
Laatst lag ik ook op deze manier op de stoel in de serre, ook één van mijn favoriete plaatsen, daar heeft hij een foto van gemaakt. Om hem dan even een leuk plaatje te bezorgen ben ik even gaan poseren met de poten over elkaar en je kop daarop. Normaal lig ik nooit zo, ik heb het de bazin wel zien doen als ze 's avonds na de maaltijd de krant zit te lezen. Leek me wel leuk dat ook eens te proberen, het knelt je poot behoorlijk af en ik heb dan ook bij die ene keer voor die foto gelaten .

in sfinx houding

in krantlees houding

26-09-2012

De laatste dagen ben ik maar weer naar de bovenkant van de stoel verhuisd. Het overzicht dat je hier hebt bevalt me prima. Nou is vandaag Joris op mijn andere plek gaan liggen, niets op tegen hoor, toch liggen we wel dichter bij elkaar dan normaal.

op de slaapstoel met Joris

24-03-2013

Vanmiddag heb ik heerlijk in de serre kunnen spelen. De hele middag stond de zon te schijnen en wordt het heel erg warm. De baas zet de deur naar de kamer open, om te voorkomen dat het te warm wordt.
Ik kan nu mooi in en uit lopen. Het waaide erg en er vliegen heel veel bladeren langs het raam. Ik ga achter ze aan, echt te pakken krijg ik ze nog niet.
De planten die in de winter niet buiten kunnen, staan nog binnen en het is een beetje vol. Er staan ook planten met klauwen, nog langere nagels dan ik heb en met een venijnige punt. Vanmiddag heb ik nog een van dichtbij bekeken, zo'n plant beweegt niet als je er niet tegenaan komt. Niet leuk dus. Ik heb besloten de plant met rust te laten. Tussen een aantal van deze planten zit een soort vlies, ik heb eens gelikt maar het is niet lekker. Het plakt een beetje en blijft makkelijk aan je kop hangen, binnen in huis kom ik ze op plaatsen waar de baas niet vaak komt ook wel eens tegen. Ik zie niet hoe ik daar mee moet spelen. Soms zit er een beestje in en dat is leuk.
Spelen lukt heel goed met de losse droge bladeren. Tegen slaan maakt lawaai en het blad vliegt een eindje weg. Weer springen maakt nog meer lawaai en springt hij nog verder weg. Zo kan ik met veel vaart de hele kamer door voetballen.

klauwen plant

vlies tussen de planten

25-05-2013

De meeste planten zijn weer naar buiten, Peter en ik kunnen nu, als het mooi weer is, op de tafel liggen, waar we driftig gebruik van maken. Deze tafel is niet erg groot en het gevolg is dat we erg dicht bij elkaar moeten liggen. We kunnen het de laatste tijd redelijk met elkaar vinden en liggen dan elk op onze eigen manier in de zon.

samen in de zon

11-06-2014

Sinds vorig jaar zijn mijn bazen niet meer zo precies op binnen in huis blijven. Als ik wil mag ik naar het grasveld, in een hoekje dicht bij huis zit ook wat langer gras waar ik graag even wat van eet. Na het avontuur waarbij ik bijna een hele nacht buiten ben geweest, heb ik weinig behoefte om ver weg te gaan. Wil ik eruit dan klim ik op een mandje in de serre en begin te roepen. Meestal komt dan al heel snel iemand om me naar het grasveld te brengen. Heel af en toe maak ik wel een uitstapje in de tuin, maar nooit ver weg, al kunnen de bazen me dan meestal niet vinden. Op één van deze uitstapjes kwam ik in de plantenkas terecht. Dat is ideaal, je zit er droog en beschermd, voel me in de serre. En evenals bij de serre kun je spitsmuisjes en veldmuizen zien lopen langs de buitenkant. Ik vind het prachtig om er achteraan te zitten, aan de binnenkant van het glas wel te verstaan. Sla ik tegen het glas, schrikken de muizen en gaan er vlug vandoor. Zo vermaak ik me makkelijk een uur. Wil ik dan weer in huis, zijn de bazen al lang vergeten dat ze me naar buiten hebben gebracht. Zien ze me dan eindelijk en laten ze me binnen, dan scheld ik ze eerst eens flink uit, me zomaar vergeten. Helpt echter niet en ik ben er maar weer mee gestopt. Gelukkig heb ik iets gevonden waar ik me mee kan vermaken zolang ik er niet in kan. Naast de serre staat een kleine tuintafel. Daar ga ik op zitten en heb een prachtig uitzicht op de vijver. Daar zitten allemaal groene dieren in, de baas noemt ze kikkers, die af en toe op de kant zitten en dan weer in het water springen. Ik moet er niet aan denken, maar om naar te kijken is leuk en geeft je de nodige afwisseling.

op het grasveld

op de buitentafel

29-07-2014

Door het warme weer ben ik een echte buitenkat aan het worden, tegenwoordig staan de deuren gewoon open en kan ik naar buiten wanneer ik wil. Alleen 's avonds laten ze me niet uit, als ik dan toch nog langs een van hen naar buiten glip, moet ik wel oppassen dat ik weer in huis kom. De bazen zijn er niet aan gewend en vergeten me gewoon. Als ze naar bed gaan wordt de buitendeur op slot gedraaid of gecontroleerd. Dat is het moment om het op een schreeuwen te zetten, zodat ze me er nog in laten. Ik weet al waar ik water kan drinken, waar de gieters met regenwater staan en ook het water uit de vijver is lekker en van Peter heb ik afgekeken hoe je daar makkelijk bij komt. Als je gaat drinken springen de kikkers in de vijver. Ik ben al een poos bezig om een te pakken te krijgen, tot nu toe is dat niet gelukt. Vanavond bijna, er was echter een klein probleempje. Toen ik haast een te pakken had, sprong hij op grote bladeren in de vijver waar grote witte bloemen tussen staan. Ik bedenk me niet en spring hem achterna. Dat had ik beter niet kunnen doen, want de bladeren verdwijnen ogenblikkelijk onder water als ik erop kom. Zo nat ben ik nog nooit geweest, nog een geluk dat de bazen het niet zagen, ik schaam me rot en ren naar huis. Komt de baas ook nog met een handdoek aanzetten en begint me droog te wrijven, alsof ik daar op zit te wachten. Dat regel ik zelf wel. Ik heb hem flink afgesnauwd, maar het is wel een doorzetter, nou ja, ik was wel weer voor een groot gedeelte droog. Maar mijn poten doe ik echt zelf, daar blijft hij af.

onder de bank naast de deur als ik weer eens moet wachten voor ik naar binnen kan

25-02-2017

Peter heeft het vast al verteld, er zijn nieuwe buren met een flink aantal katten bij gekomen. Afgelopen zomer heb ik met een aantal katten flink gevochten en van sommigen win ik het, maar de meeste zijn te sterk voor me. Ik ben klein maar de laatste jaren heb ik dat wat gecompenseerd door wat dikker te worden, ik geloof niet dat de baas dat erg kan waarderen maar toch helpt het, ik breng veel meer gewicht op de schaal. Een van de buurkatten heeft zich in het begin nooit hier in de tuin laten zien, maar komt nu dagelijks. Meestal probeer ik hem op te wachten in de serre, dan kan ik tegen hem schreeuwen en slaan zonder dat hij bij me kan komen. Het is een kater en nog een echte ook. Als hij naar me toe loopt doet hij dat heel leuk, het lijkt wel of hij danst. Ik begin dan vast te zingen en hij antwoordt. Afgelopen week was ik buiten toen hij eraan kwam, als hij weg loopt ga ik achter hem aan. Zo sprong hij op een boomstam en kon ik een poos aan de stam gaan hangen vlak bij hem. Echt mij slaan doet hij niet ik vind hem ergens nog wel leuk ook.

de buurkater op de stam

elk aan een kant van een struikje

ik ga maar weer in huis

de buurkater

21-12-2018

Sinds eind van deze zomer ben ik de enige kat hier in huis. Niet alleen Peter is er niet meer, ook de grijze buurkater is verdwenen, kon ik toch niet mee opschieten en Peter was al een hele poos een echt oude kater die voortdurend bij de baas op schoot kroop, iets wat ik niet snap, dat doe je toch niet. Ik vind het heerlijk als ik wordt aangehaald, het doet er niet toe door wie, maar wel als het mij uitkomt. Op schoot liggen, ik moet er niet aan denken, dat vind ik helemaal niks. Wat wel lekker is, tenminste voor een korte tijd, is naast de bazin op de bank op je rug gaan liggen met één achterpoot op haar pols, die daar meestal na een poosje afglijdt maar dat geeft niet. Ze gaat dan lekker mijn buikje kriebelen en daar geniet ik heerlijk van. Plotseling heb ik er dan geen zin meer in en geef dan een grauw zodat ze er snel mee stopt. Dan ga ik ook weg, genoeg is genoeg.

heerlijk je buikje kriebelen

26-07-2021

in de aanrecht bak

De laatste weken voel ik me niet lekker, het eten smaakt me niet meer ondanks dat de bazin me elke dag weer wat voorzet dat ik wel lekker heb gevonden. Elke morgen krijg ik nieuw en gooit ze het restant van gisteren weg. Heel lief van haar maar ik hoef niet meer. Ik zit bijna de hele dag in de linker aanrecht bak, dan kan ik zo uit de kraan drinken als ik wakker ben. Of de baas of de bazin komt dan altijd wel even de kraan open zetten. Ik hoorde zegen dat ik 16 jaar ben en dat is voor een kat een hele leeftijd, ik denk dat het daar wel bij zal blijven.
Vandaag 26-07-2021 is Klein overleden.